Որպեսզի ԳՄ-ն չհիշվի միայն համագումարներով

Այսօր Գրողների միության արտահերթ համագումարն է: Եթե կյանքից անժամանակ չհեռանար ԳՄ նախագահ Լևոն Անանյանը, մեկ էլ չորս տարի հետո էինք հիշելու այս միության մասին:

ԳՄ համագումարները միշտ էլ անցել են աղմկոտ, երբեմն՝ նաև սկանդալներով են ուղեկցվել: Եղել է համագումար, որի ժամանակ լրագրողի ֆոտոապարատն են ուզեցել ջարդել ԳՄ նախկին քարտուղար Աբգար Ափինյանի կողմնակիցները:

Չնայած իր աղմկարարությանը, արդեն երկու տասնամյակ է, ինչ լսում ենք, որ ԳՄ-ն, ինչպես նաև՝ ստեղծագործական մյուս միություններն իրենց սպառել են, նրանք Սովետի մնացուկներ են, պետք է լուծարվեն: Ասվում է, գրվում է, խոսվում է, բայց ստեղծագործական միությունների նախագահ դառնալու, այդ միությունների ընձեռած արտոնություններից օգտվելու համար շարունակում են իրար գլուխ ջարդել, միմյանց հետ թշնամանալ:

Ժամանակակից գրողներին եթե հարցնես՝ իրենք իրենց անձնական կապերն օգտագործելով են մեկնում արտերկիր, մասնակցում այնտեղ գրական հանդիպումների, գրական կապեր ստեղծում, թարգմանվում, ճանաչում ձեռք բերում արտերկրում: Նրանցից ոչ բոլորն են Գրողների միության անդամ:

Գրական մամուլի մասին էլ կարծես թե քչերն են հիշում: Այսօր անգամ ընթերցասեր, գրականությանը մոտ կանգնած մարդիկ չգիտեն, թե որն է, օրինակ, «Գրական թերթ»-ի առաքելությունը, ով է նրա ընթերցողը, ովքեր են այնտեղ տպագրվում, իսկ խորհրդային իշխանության տարիներին որպես այլակարծության «օազիս» ներկայացող «Գարուն» ամսագրի մասին հասցրել են մոռանալ:

Վերջին տասնամյակում գրական կյանքի նորամուծություններից է «Արտասահմանյան գրականություն» հանդեսը, որը տպագրում է բնագրից հայերեն թարգմանված օտար հեղինակների գրական գործերը: Սակայն այս հանդեսն իր տեղը գրական կյանքում հաստատեց բացառապես նրա խմբագիր Սամվել Մկրտչյանի ջանքերի ու կապերի շնորհիվ, որովհետև Գրողների միությունը նրան աջակցություն չի ցուցաբերում:

Եթե Գրողների միությունն անհրաժեշտ է, առաքելություն ունի հետխորհրդային իրականության մեջ, ապա նա պետք է առաջինը զբաղվի գրական մամուլին աջակցելով, տաղանդավոր գրողներին ինքնադրսևորման հնարավորություն ընձեռելով, ոչ թե իր անդամների թիվը կրկնապատկելով-բազմապատկելով, նրանց տարեկան մեկ անգամ Ծաղկաձորի հանգստյան տան անվճար ուղեգիր տրամադրելով:

Եթե Գրողների միությունն իսկապես զբաղվի իր բուն գործով, ապա, կարծում ենք, ժամանակի ընթացքում ամեն ինչ իր տեղը կընկնի, գրողին կկարողանանք տարբերել գրամոլից, ճանապարհ կբացվի տաղանդավորի համար, ԳՄ-ին տրված սուղ միջոցներն էլ կծառայեն գրական կյանքը բնական հուն տեղափոխելուն:

Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Քաղաքացիական անհնազանդության հայկական տարբերակ կամ՝ «Արժեքների հեղափոխություն»
• ԲՀԿ-ն վերահաստատում է իր գերիշխող դիրքը
• Մետաքսի ճանապարհ՝ Սալոնիկից մինչև Մեղրի
• «Չկա բարեփոխումների ծրագիր»
• «Քինդեր-սյուրպրիզ»՝ եվրասիականացման նախաշեմին
• «Հարցերը փողոցում չեն լուծվում»
• Գայ Ֆոքսը՝ Երևանում
• Ռեսուրսնե՞րն են հաշվարկում
• «Դիմակների երթից» մեկ տարի անց
• «Ոչ մի քաղաքական իմաստ այնտեղ պետք չէ փնտրել»
• «Ոչ միայն սահմանադրության, այլև ողջ հասարակության հարցն է»
• «Արտահերթ ընտրություններ չեն սպասվում»
• ԲՀԿ-ն՝ լուրջ փորձության առջև
• «Հոկտեմբերի 30-ն այլ իմաստ ունի»
• Նստացույցի հարցում դեռ չկա կոնսենսուս
• Երջանիկ Աբգարյանը կարծում է, որ պետք է լավատես լինել
• Որքան են թափանցիկ գործում ՀՀ-ում հավատարմագրված դեսպանությունները
• Վիզաների դյուրացում ՀՀ-ի և ԵՄ-ի միջև
• Մնացել են նույն դիրքորոշմանը
• «Լուսանցքային լինելը պատիվ է մեզ համար»

Մեկնաբանություններ